1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΩΠΙΟΥ

La fête de la Chandeleur au Premier Collège de Koropi.

Σήμερα, όπως ίσως θα ξέρατε, είναι μια τεράστια Δεσποτική γιορτή για την Χριστιανοσύνη .Η Υπαπαντή του Χριστού. Σαν σήμερα γιορτάζουμε την έλευση του τότε ''μικρού'' Χριστού από τους γονείς του στον Ναό των Ιεροσολύμων και την υποδοχή του από τον πρεσβύτη ιερέα Συμεών.

Το εκκλησιαστικό γεγονός της Υπαπαντής του Κυρίου, που εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς, συνέβη σαράντα ημέρεςμετά τη γέννηση του Ιησού. Επειδή, σύμφωνα με το μωσαϊκό νόμο, ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας και μάλιστα αγόρι, έπρεπε να αφιερωθεί στον Θεό και συγχρόνως οι γονείς να προσφέρουν σε αυτόν μία μικρή θυσία από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια.

Αντίστοιχα με τους Έλληνες γιορτάζουν και οι Γάλλοι αυτήν την γιορτή, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως ''Η ημέρα τηςκρέπας '' ή στα γαλλικά '' la Chandeleur'' Σύμφωνα με την παράδοση, αυτή τη μέρα, σε κάθε σπίτι της Γαλλίας αναβιώνει το έθιμο της παρασκευής κρέπας. Η παράδοση αυτή έχει ρίζες σε έναν παλιό μύθο, σύμφωνα με τον οποίο, εάν την ημέρα της Υπαπαντής δεν έφτιαχνε η νοικοκυρά κρέπες, η σοδειά του σιταριού όλης της χρονιάς θα καταστρεφόταν.

Η γιορτή της παρουσίας του Κυρίου, συνοδευόταν άλλοτε από λιτανεία με αναμμένα κεριά. Αυτό εξηγεί το σημερινό όνομα αυτής της γιορτής, la Chandeleur( λα σαντελέρ), πουπροέρχεται από το λατινικό καντελόρουμ και σημαίνει κεριά.Η γλυκιά ιστορία του άζυμου άρτου, η κρέπα, απόγονος άρτου από την Ρωμαϊκή εποχή, έφθασε να συνδέεται με δοξασίες που φέρνουν γούρι και καλοτυχία από αγνά προϊόντα τηςφύσης και θυσίες στους τότε γνωστούς θεούς.

Πολλές ιστορίες διατυπώθηκαν και λέχθηκαν για την προέλευση της κρέπας, μία από αυτές κατά τις δικές μαςμελέτες είναι ότι η δούκισσα Άννα της Βρετάνης ,καθώς μίαμέρα χάθηκε στο δάσος, την βρήκαν κάποιοι φτωχοί εργάτες και για να την καθησυχάσουν, της έκαναν κρέπεςΗ Δούκισσα, ενθουσιασμένη όταν γύρισε στο παλάτι, ζήτησε από το μάγειρα να της φτιάξει αυτό το υπέροχο έδεσμα που της έφτιαξαν οι εργάτες στο δάσος.Έτσι η συνταγή της κρέπας, έγινε γνωστή σε όλο το Δουκάτο. Στην αρχή τις κατανάλωναν ως ψωμί, και τις άλειφαν με αλατισμένο βούτυρο. Πολύ γρήγορα όμως η κρέπα έγινε δημοφιλής και ο κόσμος άρχισε να ρίχνει μέσα ζάχαρη και άλλες γλυκαντικές ουσίες και να την τυλίγει σε στυλ πούρου.Γύρω από την παρασκευή της κρέπας έχουν φτιαχτεί διάφοροι μύθοι και παραδόσεις με δημοφιλέστερο το έθιμο του χρυσού νομίσματος.Οι άνθρωποι στα χωριά γύριζαν στον αέρα την πρώτη κρέπα με το δεξί τους χέρι, ενώ στο αριστερό κρατούσαν ένα χρυσό νόμισμα και καθώς γύριζαν την κρέπα έκαναν και μια ευχή.Αν η κρέπα προσγειωνόταν και πάλι στο τηγάνι τότε η ευχή θα γινόταν πραγματικότητα.Ακολουθώντας και εμείς αυτές τις παραδόσεις, τα παιδιά των Γαλλικών μαζί την καθηγήτριά μας κυρία Βαλογιάννη, θα γιορτάσουμε αυτήν την ξεχωριστή ημέρα φτιάχνοντας όλοι μαζί κρέπες.

Εύχομαι αυτή η χρονιά να είναι σε όλους ξεχωριστή.

Η μαθήτρια Σιδηρουργού Άρτεμη

 PHOTOS

<