Το Σάββατο 22 Οκτωβρίου του 2011, χάσαμε με έναν πολύ άδοξο τρόπο τον αγαπημένο μας καθηγητή και φίλο, αλλά πάνω απ? όλα πατέρα, Ισίδωρο Κυρτσόγλου.
Αυτή την ημέρα, μέσω ενός γράμματος, αποφασίσαμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας, την αγάπη μας, αλλά και την λύπη μας για τον θάνατο αυτού του υπέροχου ανθρώπου που μας είχε μάθει τόσα πολλά για το Θεό αλλά και για τη ζωή.
Μας δίδαξε ότι η ζωή είναι ένα τρένο που όλοι μας είμαστε επιβάτες του, ότι δε διαλέγουμε τους διπλανούς μας, αλλά ούτε πότε αυτοί θα επιβιβαστούν ή θα αποβιβαστούν. Επίσης, μας έμαθε ότι η ζωή είναι ένα ρίσκο το οποίο πρέπει να παίρνουμε, ότι πρέπει να αγαπάμε τους γύρω μας και να τους συγχωρούμε για τα λάθη τους και να αναλαμβάνουμε πάντα τις ευθύνες μας. ακόμα μας έμαθε να αγαπάμε τον εαυτό μας γι? αυτό που είμαστε και όχι για την εξωτερική μας εμφάνιση, αλλά και με τον ίδιο τρόπο να κρίνουμε και τους γύρω μας.
Θα τον θυμόμαστε πάντα χαμογελαστό να μας κοιτάζει την ώρα του μαθήματος, να μας δίνει συμβουλές και να μας επιβραβεύει για κάθε κατόρθωμά μας. Όλοι μας θα κρατάμε τις συμβουλές του σαν φυλαχτό στην καρδιά μας και έτσι θα γινόμαστε όλο και καλύτεροι άνθρωποι, όπως άλλωστε θα ήθελε και εκείνος.
Καλό ταξίδι κύριε, να ξέρετε πως θα σας θυμόμαστε για πάντα. Θα προσευχόμαστε για να πάτε στον Παράδεισο, όπως άλλωστε ήταν γραφτό να γίνει.
ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ, ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠ? ΟΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΡΙΣΕΙ.
Με αγάπη, οι μαθητές σας, της Τρίτης τάξης Γυμνασίου.
