Σε όλα τα μέρη της πατρίδας μας παιδιά γυρνούν από σπίτι σε σπίτι για να πουν τα κάλαντα την παραμονή κάθε μεγάλης γιορτής, όπως Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνια, Ανάσταση του Λαζάρου, Μεγάλη Παρασκευή. Σε κάποιες περιοχές,
όπως στην ορεινή Αργιθέα των Αγράφων, όπου ο χειμώνας είναι πολύ βαρύς, με πολλά χιόνια και παγωνιές, δεν συνηθίζονταν τα χριστουγεννιάτικα και τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Εκεί τα παιδιά έβγαιναν για το Λάζαρο και για τη Μεγάλη Παρασκευή κυρίως, γι? αυτό τα έλεγαν και «λαζαρούδια» από το όνομα του Λαζάρου.
Ανάλογα με την εποχή και τη γιορτή τα παιδιά εισέπρατταν το αντίστοιχο φιλοδώρημα. Τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά ο κάθε νοικοκύρης τους έδινε καρύδια ή άλλα «φιλέματα»της εποχής, ενώ του Λαζάρου και τη Μεγάλη Παρασκευή τ? αυγά είχαν την τιμητική τους, τα κέρματα, έστω και μικρής αξίας, δίνονταν πολύ σπάνια. Κάτι που σήμερα μας φαίνεται πολύ παράξενο είναι πως πριν κάμποσα χρόνια, ειδικά στα χωριά, κάλαντα έλεγαν μόνο τα αγόρια. Τα κορίτσια έμεναν στο σπίτι για τις δουλειές, αλλά και γιατί δεν ήταν σωστό να γυρνούν από πόρτα σε πόρτα!
Ο ΛΑΖΑΡΟΣ
Σήμερα έρχεται ο Χριστός
ο επουράνιος Θεός
εν τη πόλη Βηθανία
Μάρθα κλαίει και Μαρία.
Λάζαρο λεν τον αδελφό της
και γλυκό και γκαρδιακό της
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
και τον εμοιριολογούσαν.
Την ημέρα την Τετάρτη
κίνησ? ο Χριστός να πάει.
Τότε βγήκε κι η Μαρία
έξω από την Βηθανία.
Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου
δεν θα πέθαινε ο αδερφός μου.
Τότε κι ο Χριστός δακρύζει
και τον Άδη φοβερίζει:
-Φύγε τάρταρε και Χάρε
Έβγα έξω Λάζαρέ μου,
φίλε μου κι αγαπητέ μου
Τότε ο Λάζαρος εβγήκε
ζωντανός σαβανωμένος
και με το κερί ζωσμένος
-Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον Άδη όπου πήγες
-Είδα φόβους, είδα τρόμους
είδα βάσανα και πόνους
Δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδούλας, των χειλέων
και μη με ρωτάτε πλέον.
Αργιθέα Αγράφων
Ο ΛΑΖΑΡΟΣ
Εις την πόλη Βηθανία
κλαίει η Μάρθα και Μαρία
Λάζαρο τον αδερφό τους
τον καλό και γκαρδιακό τους.
- Πες μας, Λάζαρε, τι είδες
εις τον Άδη που επήγες;
-Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Πανελλήνιο
