Στις 10 Φεβρουαρίου 2010 πραγματοποιήθηκε η δεύτερη πολιτιστική επίσκεψη της Α΄ Γυμνασίου του σχολείου μας στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Δήμου Αμαρουσίου που βρίσκεται στην οδό Κυπρίων Αγωνιστών και Καϊρη 2 στο Μαρούσι και στεγάζεται σ ένα σύγχρονο κτίριο τριών ορόφων. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου που στεγάζει το μουσείο είναι λιτή και μοντέρνα με ζητά χρώματα μέσα κι έξω.
Η πρωτοβουλία ίδρυσης και λειτουργίας του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Δήμου Αμαρουσίου ξεκίνησε το 1998 και σήμερα θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία της Ελλάδας σε αριθμό και πληρότητα ταριχευμένων εκθεμάτων.
Σκοπός της ίδρυσης του μουσείου είναι η ανάπτυξη της περιβαλλοντικής συνείδησης όλων μας και ιδιαίτερα εμάς των νέων, γιατί η διαφύλαξη και προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί στοιχείο πολιτισμού για το σύγχρονο άνθρωπο και απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση του.
Το θέμα της διαφύλαξης και προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και των υπό εξαφάνιση ειδών της ελληνικής χλωρίδας και πανίδας μας απασχόλησε φέτος σε πολλά μαθήματα. Ακόμη και στο μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας γι? αυτό και οι φιλόλογοί μας που έχουν αναλάβει την επιλογή των χώρων των πολιτιστικών επισκέψεων μας κα Δαφνή, κα Τζίκα και κα Κυργώτα (που δυστυχώς δεν υπηρετεί πια στο σχολείο μας) δεν αγνόησαν και την επίσκεψη σε έναν τέτοιο χώρο απ? όπου εμείς οι μαθητές κατανοήσαμε την ομορφιά αλλά και την αξία του περιβάλλοντός μας και καταλάβαμε πόσο αναγκαία είναι η διαφύλαξη και σωτηρία του.
Στο μουσείο λοιπόν είδαμε πολλά ταριχευμένα ζώα αλλά και οστά ζώων. Αρχικά, χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και κάθε ομάδα ανέλαβε κι ένας ξεναγός που μας ξενάγησε σε κάθε όροφο.
Στον πρώτο όροφο είδαμε τρωκτικά, φίδια κι ερπετά και την περίφημη καφέ αρκούδα που είχε κανείς την εντύπωση πως ήταν ζωντανή και περπατούσε.
Στο δεύτερο όροφο είδαμε μεγαλόσωμα ζώα, βούβαλους, πολικές αρκούδες καθώς και μια μεγάλη συλλογή από πτηνά και πολικά ζώα και αντλήσαμε πολλές πληροφορίες για το καθένα από αυτά.
Μάθαμε ότι η γαλάζια αλεπού έχει εξαφανιστεί εδώ και είκοσι χρόνια, πως η κουκουβάγια μπορεί να φάει μέχρι και ένα εκατομμύριο ποντίκια το χρόνο, ότι οι γύπες και τα όρνια τρώνε τα πτώματα νεκρών ζώων ενώ οι παπαγάλοι ζουν στα δάση της Ασίας και σε περιοχές γύρω από τον Ισημερινό, ότι η κότα και το παγώνι ανήκουν στην οικογένεια των φασιανών.
Χρήσιμες πληροφορίες και γνώσεις αντλήσαμε και για τα κοχύλια της θάλασσας που δεν είναι μόνο όμορφα σε σχέδια και χρώματα αλλά είχαν και πολλές χρήσεις. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκαν ως νομίσματα, οι άνθρωποι επίσης χρησιμοποιούσαν για να βάψουν τα ρούχα τους αλλά και για να δημιουργούν ήχους και μουσική.
Για τον Ευρωπαϊκό βούβαλο μάθαμε ότι τρώει μόνο χόρτα και ότι τείνει να εξαφανιστεί. Εντυπωσιακή ήταν και μια χελώνα καρέτα-καρέτα καθώς και η τομή μιας άλλης από την οποία είδαμε το εσωτερικό της.
Επίσης είδαμε και ένα πανέμορφο παγώνι, έναν κύκνο, πολλά είδη πάπιας και πουλιών κι άλλα ζώα που έχουν εξαφανιστεί.
Φύγαμε από το μουσείο με τις καλύτερες εντυπώσεις και διδαχτήκαμε και από τους ξεναγούς την αξία του περιβάλλοντος και ότι πάρα πολλές καταστροφές σε αυτό έχουν παρέλθει από τα σύγχρονα εργοστάσια και τις βιομηχανίες καθώς κι από τον άνθρωπο, πράγμα που επιτέλους πρέπει να σταματήσει.
Ελπίζουμε, επιθυμούμε και ευχόμαστε να συνεχίσουμε με το σχολείο μας να πραγματοποιούμε τέτοιες σημαντικές για εμάς επισκέψεις γιατί κι από αυτές διδασκόμαστε πολλά.
Αφροδίτη Αναγνώστου μαθήτρια της Α1 τάξης.
Πριν από κάποιο καιρό οι καθηγητές μας μας ανακοίνωσαν ότι θα επισκεφτούμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Αμαρουσίου. Οι περισσότεροι μαθητές χάρηκαν διότι τους αρέσουν οι εκδρομές και τους αρέσει να μαθαίνουν πράγματα. Μαζί τους και εγώ διότι θα βλέπαμε πολλά είδη ζώων, ακόμα και εξαφανισμένων.
Επιτέλους ήρθε η ποθητή από όλους μας μέρα, αυτής της πολύ εκπαιδευτικής εκδρομής.
Εκείνο το πρωί ήμουν πολύ χαρούμενος. Ξεκίνησα να φτάσω στο σχολείο. Στο δρόμο συνάντησα κάποιους φίλους και τους πρότεινα να πάμε μαζί. Στο προαύλιο είδα τους κολλητούς μου και πήγα κοντά τους για να μιλήσουμε.
Δεν πέρασε πολλή ώρα και αναχωρήσαμε για το μουσείο.
Όταν φτάσαμε και μπήκαμε μέσα μας είπαν να χωριστούμε σε δύο ομάδες επειδή το μουσείο ήταν μικρό και ήμαστε πολλά παιδιά. Η ξεναγός μας έδειξε κουκουβάγιες, τρωκτικά, χελώνες, φίδια, κοράλλια, αστακούς, φώκιες και μια αρκούδα. Μας είπε ότι ένα τρωκτικό που έζησε στο μεσαίωνα μετέφερε και σκότωσε πολλούς ανθρώπους από την πανούκλα. Ξέχασα να αναφέρω ότι το μουσείο είχε δυο ορόφους. Η μια ομάδα που ήμουν εγώ μείναμε στο ισόγειο ενώ η άλλη πήγε στον πρώτο όροφο. Μετά αλλάξαμε και πήγαμε πάνω. Στον πάνω όροφο υπήρχε ένας βίσωνας, μια πολική αρκούδα και πολλά πτηνά όπως το παγώνι. Μας είπαν ότι όσο καλύτερα το φροντίζεις τόσο πιο μεγάλη ουρά θα έχει. Ακόμα μας έδειξαν ένα άλλο πτηνό το Βούκερο που ζει στην Ινδονησία. Όταν το θηλυκό εγκυμονεί μπαίνει σε κάποια κουφάλα δέντρου και μένει εκεί ώσπου να γεννήσει. Όμως κλείνει την τρύπα με λάσπη και της φέρνει φαγητό το αρσενικό. Επίσης είδαμε κάποια πουλιά που επειδή δε μιλάνε για να προσεγγίσουν το θηλυκό φουντώνουν τη γούνα τους. Υπήρχαν ακόμα δυο ζώα του ουρανού που έκαναν αισθητή την παρουσία τους. Το πρώτο ήταν ο γύπας και το άλλο ο αετός. Ο αετός μπορεί να έχει μήκος φτερών δυο μέτρα και βλέπει πάρα πολύ καλά.
Ήταν μια πάρα πολύ ωραία εκπαιδευτική εκδρομή ειδικά για εμένα που θέλω να γίνω βιολόγος-ζωολόγος. Αυτό το μουσείο μας ενημερώνει για την ζωντανή, την υπό εξαφάνιση και εξαφανισμένη πανίδα του κόσμου. Πιστεύω πως κάθε μαθητής θα ήταν καλό να το επισκεφτεί.
Αναστάσιος Χατζηγιάννης, μαθητής Α?5
Κάποιες εβδομάδες πριν επισκεφθήκαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο δήμο Αμαρουσίου. Ειλικρινά δε γνωρίζαμε τι θα αντικρίζαμε εκεί. Είχαμε ενημερωθεί βέβαια από τους καθηγητές μας. Οι απορίες των μαθητών για το τι θα βλέπαμε εκεί λύθηκαν όταν φτάσαμε στο μουσείο. Ίσως όχι όταν είδαμε το μεγαλοπρεπές κτίριο αλλά όταν μπήκαμε μέσα σε αυτό.
Δύο ξεναγοί μας υποδέχτηκαν και μας εξήγησαν πως θα έπρεπε να χωριστούμε σε δύο ομάδες. Η ομάδα μου ξεναγήθηκε πρώτα στο ισόγειο. Μας έδειξαν είδη τρωκτικών, αλεπούδων, πτηνών, θαλάσσιων θηλαστικών και υδρόβιων οργανισμών που οδεύουν προς εξαφάνιση επειδή ο άνθρωπος, ο ίδιος παρεμβαίνει καταστρέφοντας το περιβάλλον των ζώων. Έτσι σιγά σιγά οδηγούνται τα ζώα του πλανήτη προς την εξαφάνιση. Μας είπαν πως τα τελευταία χρόνια έχουν χαθεί πολλά είδη ζώων που για χιλιετίες βρίσκονταν στη γη λόγω της παρεμβολής του ανθρώπου στα δάση και στα ποτάμια απειλώντας υδρόβιους και χερσαίους οργανισμούς. Επίσης μας έδωσαν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο ζωής τους και τις αρρώστιες που τα απειλούν.
Όταν τελείωσε η ξενάγηση στον κάτω όροφο η ξεναγός μας είπε πως θα αλλάζαμε όροφο με την άλλη ομάδα. Στο δεύτερο όροφο μας περίμενε ο δεύτερος ξεναγός. Αφού και αυτός μας καλωσόρισε μας έδειξε κάποια από τα μεγαλύτερα βοοειδή κα αρκούδες που υπάρχουν στη γη όπως η πολική αρκούδα. Ακόμα μας έδειξαν κάποια είδη ζώων αλεπούδες και λύκους κυρίως, που δε ζουν ελεύθεροι στην φύση αλλά εκτρέφονται σε ειδικούς χώρους από τους ανθρώπους για την παραγωγή ακριβών γουνών. Μας έδειξαν ποικίλα τροπικά και αποδημητικά πτηνά όπως και πλήθος αετών.
Ο ξεναγός μόλις τελείωσε την ξενάγηση στο χώρο μας είπε πως θα μπορούσαμε αν θέλουμε να αποτυπώσουμε στις φωτογραφικές μας μηχανές τις μορφές των ζώων που μας έκαναν εντύπωση. Μοίρασαν επίσης σε μας και τις καθηγήτριες μας κάποιες αφίσες με φωτογραφίες ζώων από το μουσείο και φυλλάδια με τα παγκόσμια ρεκόρ των ζώων σε βάρος, στο μέγεθος και στα χαρακτηριστικά τους.
Κάπως έτσι πιστεύω πως θα τελείωνε η πιο ωραία εκδρομή που έχω βρεθεί. Νομίζω πως το μουσείο αυτό αναδεικνύει την πλούσια πανίδα της Ελλάδας και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ζώα καθημερινά από τις επιδράσεις των ανθρώπων στη φύση.
Χρήστος Χατζής, Α? 5
