Στις 3 Νοεμβρίου το σχολείο μας πραγματοποίησε την πρώτη πολιτιστική επίσκεψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας.
Η επίσκεψή μας ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Οι περισσότεροι από εμάς τους μαθητές επισκεφτήκαμε αυτό το μουσείο για πρώτη φορά. Αντλήσαμε πολλές εικόνες και πληροφορίες απαραίτητες για μας και χρήσιμες για το μάθημα της Ιστορίας. Φέτος στην Α΄ Γυμνασίου διδασκόμαστε Αρχαία Ιστορία.
Είδαμε λοιπόν αγάλματα, κούρους και κόρες, ειδώλια, διάφορα αγγεία, εργαλεία, κοσμήματα, όπλα, διάφορα είδη μικροτεχνίας.
Συγκεκριμένα, η ξενάγησή μας ξεκίνησε από την αίθουσα της αρχαϊκής εποχής. Σε αυτήν είδαμε κούρους που μοιάζουν με αιγυπτιακά αγάλματα. Οι κούροι απεικονίζουν θεούς σε ναούς, όμως υπήρχαν και ταφικοί κούροι που έμπαιναν στους τάφους των ανθρώπων. Οι κούροι παριστάνουν άντρες με το πόδι μπροστά, τα χέρια κολλημένα στο σώμα και είναι πολύ ψηλοί. Είναι φτιαγμένοι από μάρμαρο και για να μην πέσουν είναι πάνω σε μια τετράγωνη βάση.
Αργότερα είδαμε τις κόρες, οι οποίες φορούσαν κόκκινο φόρεμα και ήταν ταφικές, δηλαδή τις τοποθετούσαν στους τάφους των ανθρώπων. Ήταν νύφες, όμως όχι με άσπρο φόρεμα αλλά με κόκκινο.
Μετά μπήκαμε στην αίθουσα με τα αγάλματα της Μεταβατικής Περιόδου. Εκεί είδαμε το άγαλμα του Αριστόδικου ο οποίος είναι ο ίδιος με τον κούρο αλλά δεν έχει τα χέρια του κολλημένα στο σώμα και έχει κοντά μαλλιά. Τον ανακάλυψε γεωργός καθώς όργωνε το χωράφι του. Τι αυτό στο πρόσωπο έχει κάποιες γρατσουνιές.
Ύστερα πήγαμε στην αίθουσα που έχει αγάλματα από τον χρυσό αιώνα του Περικλή. Εκεί είδαμε ένα χάλκινο άγαλμα το οποίο είναι του Δία ή του Ποσειδώνα. Το πιο πιθανό είναι να είναι του Δία, επειδή αν ήταν του Ποσειδώνα θα κρατούσε τρίαινα. Αυτό το άγαλμα βρέθηκε στο βυθό της θάλασσας στο Αρτεμίσιο και το βρήκε ένας ψαράς. Το άγαλμα είναι κούφιο από μέσα και πολύ ελαφρύ. Για αυτό έχει τα γόνατα λυγισμένα επίσης και τα χέρια και τα πόδια του είναι ανοιχτά.
Αμέσως μετά πήγαμε στην αίθουσα με τα αγάλματα από την Ελληνιστική Εποχή. Εκεί είδαμε πάλι χάλκινα αγάλματα που βρέθηκαν κι αυτά στη θάλασσα. Ένα από αυτά είναι το χάλκικο άλογο με αναβάτη που έχει συναίσθημα και κίνηση.
Αργότερα είδαμε ένα χάλκινο άγαλμα το οποίο βρέθηκε στο βυθό της θάλασσας μαζί με τα μάτια του. Δεν ξέρουμε ποιος είναι αλλά τα χέρια του και το σώμα του είναι φτιαγμένα από διαφορετικό υλικό.
Αργότερα επισκεφτήκαμε την αίθουσα της Ρωμαϊκής Εποχής. Από τη Ρωμαϊκή Εποχή έχουν βρεθεί μόνο κεφάλια από αγάλματα. Αυτό το γεγονός μας δείχνει ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν ενδιαφέρονταν για την εμφάνιση αλλά για το χαρακτήρα.
Μετά πήγαμε στην αίθουσα με τα αρχαιολογικά αντικείμενα από την εποχή του Χαλκού στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Μυκηναϊκό πολιτισμό. Σε αυτήν είδαμε τις προσωπίδες οι οποίες είναι φτιαγμένες από ατόφιο χρυσάφι. Τις προσωπίδες τις τοποθετούσαν στους νεκρούς Μυκηναίους βασιλιάδες και βρέθηκαν στον ταφικό κύκλο των Μυκηνών.
Στη συνέχεια είδαμε τοιχογραφίες από το παλάτι της Τίρυνθας, οι οποίες μοιάζουν με τις μινωικές τοιχογραφίες. Στις τοιχογραφίες για να ξεχωρίζουνε τον άντρα από τη γυναίκα, ο άντρας είναι χρωματισμένος με σκούρο χρώμα στο δέρμα και η γυναίκα με άσπρο χρώμα.
Η τελευταία αίθουσα ήταν η αίθουσα του Κυκλαδικού Πολιτισμού. Εκεί είδαμε ειδώλια που πιθανόν να είναι από την Πάρο που τα τοποθετούσαν μέσα σε τάφους. Ένα από αυτά είναι ένα ειδώλιο γυναίκας με τα χέρια κολλημένα στην κοιλιά και αυτό δείχνει ότι μπορεί να γεννάει. Έχει μύτη αλλά δεν έχει μάτια, στόμα, αυτό συμβαίνει επειδή ήταν ζωγραφισμένα.
Τέλος μπήκαμε στην αίθουσα της Θήρας. Είδαμε τοιχογραφίες της Σαντορίνης από τον προϊστορικά οικισμό και συγκεκριμένα την τοιχογραφία της άνοιξης. Τα σπίτια στη Θήρα ήταν διώροφα και κάτω από τα χαμηλά ταβάνια υπήρχαν στηρίγματα. Όλα ήταν εντυπωσιακά, μας έκαναν να κατανοήσουμε την αξία του πολιτισμού μας αλλά και την ευθύνη που έχουμε για την διάσωση της εθνικής μας κληρονομιάς.
Ευχόμαστε στη διάρκεια της σχολικής μας ζωής να κάνουμε με το σχολείο κι άλλες πολιτιστικές και εκπαιδευτικές επισκέψεις από τις οποίες έχουμε να αποκομίσουμε πλήθος γνώσεων κι εικόνων.
Φιλίτσα Μπήκα
μαθήτρια Α3
Το Νοέμβριο του 2009 η πρώτη τάξη του Γυμνασίου μας επισκέφθηκε το Εθνικό Αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας. Οι καθηγητές μας είχαν φροντίσει να υπάρχει ξεναγός. Έπειτα από τρία τέταρτα διαδρομής φτάσαμε στον προορισμό μας. Οι υπεύθυνοι του μουσείου μας πήραν τις τσάντες μας και τις αποθήκευσαν. Η ξεναγός μας περίμενε στην είσοδο. Μαζί ξεκινήσαμε την ξενάγηση. Ήμασταν συνέχεια με τους καθηγητές μας και δεν απομακρυνόμασταν. Πρώτα ?πρώτα επισκεφτήκαμε τα εκθέματα της Γεωμετρικής εποχής. Είδαμε πολλούς κούρους και κόρες σε πολλά μεγέθη, καθώς και την περίφημη κόρη Φρασίκλεια. Άλλα αγάλματα ήταν σπασμένα και άλλα σε άριστη κατάσταση. Επίσης είδαμε πολλούς χάλκινους αμφορείς και αγγεία, της ίδιας εποχής. Σειρά είχε η Μυκηναϊκή εποχή. Σε αυτό τον τομέα είδαμε επιτύμβιες στήλες, όπλα, καθώς και τις χρυσές μάσκες των νεκρών βασιλιάδων. Επίσης, θαυμάσαμε τα κοσμήματα που φορούσαν οι Μυκηναίες και τους σφραγιδόλιθους που χρησιμοποιούσαν εκείνη την εποχή. Είδαμε επίσης πολλά νομίσματα. Έπειτα, είδαμε τη Μινωική εποχή. Κοιτούσαμε για ώρα τα δωμάτια από τα σπίτια των Μινωιτών που είχαν μεταφερθεί από τα ερείπια. Εκεί είδαμε ένα ξύλινο κρεβάτι. Τέλος, ήταν η σειρά της Αρχαϊκής εποχής. Εκεί υπήρχαν πολλά χάλκινα αγάλματα, τα οποία δεν είχαν μάτια, γιατί είχαν βρεθεί στο βυθό της θάλασσας και τα μάτια τους που ήταν από πέτρες, είχαν παρασυρθεί από τα θαλάσσια ρεύματα. Όμως υπήρχε ένα άγαλμα που είχε ακόμα τα μάτια του. Σε ένα άλλο άγαλμα οι ειδικοί είχαν κολλήσει λάθος χέρι. Μετά από αυτή την καταπληκτική ξενάγηση πήραμε τις τσάντες μας και ανεβήκαμε στα πούλμαν, μαζί με τους καθηγητές μας πάντα. Το πούλμαν μας άφησε στον κεντρικό δρόμο του Κορωπίου και μόνοι μας κατευθυνθήκαμε άλλοι στο σχολείο και άλλοι στα σπίτια τους. Ήταν μια πάρα πολύ καλή εκδρομή αυτή γιατί είδαμε τα δημιουργήματα των προγόνων μας αλλά και γιατί γνωριστήκαμε καλύτερα με τους συμμαθητές μας. Δε θα διαγραφεί ποτέ από τη μνήμη κανενός από την πρώτη Γυμνασίου. Έλενα Τριανταφύλλου Μαθήτρια Α? 5
Πάντα ήθελα να πάω επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα. Ξαφνικά μου δόθηκε η ευκαιρία , μέσω του σχολείου μου, να πραγματοποιηθεί η επίσκεψη αυτή.
Χάρηκα πάρα πολύ. Έκανα πολλές ετοιμασίες για την επίσκεψη στο Μουσείο. Φρόντισα να κρατήσω και σημειώσεις για αυτά τα πολύτιμα για την αρχαία ιστορία της Ελλάδας.
Καθώς μπήκα μέσα στο χώρο του Μουσείου είδα ένα γραφείο που μέσα σ? αυτό εργάζονταν τέσσερις άνθρωποι. Μας χώρισαν σε δύο ομάδες των δεκαπέντε ατόμων και σε κάθε μία καθόρισαν ξεναγό. η ξενάγηση της δικής μου ομάδας άρχισε από το ισόγειο του Μουσείου.
Στο πρώτο δωμάτιο που μπήκαμε είδα ένα πολύ ωραίο κούρο. Ήταν ψηλός με καλλίγραμμο σώμα και το αριστερό του πόδι πρόβαλλε πιο μπροστά από το δεξί, για να στηρίζεται το άγαλμα. Το περίεργο όμως σ? αυτόν τον κούρο ήταν, πως φαινόταν αληθινός άνθρωπος που πήγαινε να φύγει περπατώντας. Επίσης το άγαλμα ήταν κολλημένο πάνω σ? ένα πλατύ αλλά και ψηλό ταυτόχρονα βάθρο. Επιπλέον και το άγαλμα του κούρου αλλά και το βάθρο είχαν δημιουργηθεί από μάρμαρο. Στο επόμενο δωμάτιο είδα διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα από πηλό. Τα περισσότερα είχαν απάνω τους γραμμένες κάποιες λέξεις, κυρίως ονόματα. Μόνο ένα όνομα κατάφερα να ξεχωρίσω και έτσι κατάλαβα πως αυτά τα πήλινα κομμάτια χρησιμοποιούνταν για τον εξοστρακισμό. Επίσης σε μια βιτρίνα υπήρχαν διάφορα χρυσά κοσμήματα, όπως βραχιόλια, δαχτυλίδια, κολιέ, σκουλαρίκια και στέμματα. Επίσης υπήρχαν και χρυσές προσωπίδες βασιλέων, ακόμα και σπαθιά από χρυσό και χρυσές ασπίδες.
Έπειτα προχωρήσαμε στον πρώτο και μοναδικό όροφο του μουσείου. Στον όροφο αυτό υπήρχαν αρχαιολογικά ευρήματα από τον κυκλαδικό πολιτισμό. Εκεί είδα ένα στενό, και γενικά κοντό σπίτι, ένα χαμηλό κρεβάτι, πηρούνια της εποχής, πιάτα, μαχαίρια, κουτάλια, κατσαρόλες και άλλα πολλά μαγειρικά σκεύη.
Επίσης είδα διάφορα τρόφιμα, μπαχαρικά και ποτά της εποχής εκείνης. Παρόλα αυτά τα εργαλεία των ανθρώπων εκείνων ήταν περίπου σαν τα δικά μας εργαλεία, μόνο που εκείνα ήταν μόνο χειροκίνητα, ενώ τα δικά μας μηχανοκίνητα.
Επίσης η τέχνη της εποχής ήταν πολύ λεπτεπίλεπτη. Μικρά αγαλματίδια που παρίσταναν, με ένα περίεργο τρόπο, ανθρώπους. Τα αγαλματίδια αυτά ήταν μικρό μέγεθος, ήταν αδύνατα με σχεδόν ορθογώνιο κεφάλι και κάπως κωνική μύτη. Σύμφωνα με όλα αυτά που είδα, η κυκλαδική τέχνη ήταν περισσότερο αφοσιωμένη στη γλυπτική και λιγότερο στη ζωγραφική. Παρόλα αυτά οι ζωγραφιές που είδα ήταν πολύ μελετημένες και τέλειες στις λεπτομέρειες.
Γενικά σ? αυτό το μουσείο υπήρχαν ευρήματα από πολλές εποχές της ιστορίας μας. Είναι ένα Μουσείο που όσες φορές και να το επισκεφτείς δε θα το βαρεθείς. Θα ήθελα να το επισκεφτώ κι άλλη φορά.
Ιωάννης Σιδηρουργός
Α? 5
